Dag 15: Mangochi District Hospital
Door: Sascha en Esther
12 Oktober 2009 | Malawi, Mangochi
We hebben al zo veel meegemaakt en we zitten nog niet eens op de helft!
Op zondag 4 oktober hebben we vooral gerelaxed en genoten van de natuur om ons heen. Wat een rust daar boven op de berg! 's Middags moesten we toch echt weer op pad, op weg naar Mangochi. Met de taxi de nogal hobbelige weg naar beneden de berg af. Toen we in Zomba waren stond er toevallig een busje richting Mangochi op het punt te vertrekken. Halverwege stopte de bus en moesten we overstappen op een ander busje zodat er 1 volle was in plaats van 2 halfvolle. Dachten we vorige keer dat 17 mensen een volle bus was, nu zaten we met 25 mensen in de minibus! Dat was dus minder relaxed, maar wel typisch Malawi.
In Mangochi bij het ziekenhuis aangekomen zagen we 2 meiden die ons erg bekend voorkwamen. Het waren 2 studenten uit Amsterdam die in ons jaar zitten en in dezelfde periode dezelfde stage gingen doen.
We kregen een kamer in het hostel op het ziekenhuisterrein. Prima kamer voor de komende weken. Die middag kwam ook een groep Malawiaanse geneeskunde studenten, dus het is erg gezellig met z'n allen. Omdat er Malawiaanse studenten zijn, is er ook een kok, dus we kunnen elke avond lekker mee eten. Hoewel, niet altijd even lekker...
Maandag de eerste stagedag. Om 7.30 de Morning Meeting (geen idee waar dat zou zijn, uiteindelijk toch gevonden). Daarna hebben we de wardrounds (visite) meegelopen op de kinderafdeling. Vooral veel malaria en neonatale sepsis.
's Middags is er weinig te doen op de afdelingen, dus toen zijn we naar de OPD (Out Patient Department, eerste hulp) gegaan. Jammer genoeg hadden ze geen tijd om voor ons te vertalen of uit te leggen. 's Avonds hebben we met de andere studenten wat gedronken bij een bar verderop.
Op dinsdagochtend gingen we na de Morning Meeting naar buiten waar een groep moeder al onder de boom stonden te wachten. Aan een boomtak hing een weegschaal waar dus alle kinderen worden gewogen. De ondervoede kinderen kunnen dan meteen doorgestuurd worden. We hebben helemaal geen ondervoede kinderen gezien, wat we eigenlijk wel hadden verwacht. Na het wegen werden we gevraagd of we bij het vaccineren wilden zijn. De kinderen kregen het polio, DTP en/of BCG vaccin en de zwangere vrouwen tetanus. Dit mochten we ook zelf doen! 's Middags zijn we weer naar de OPD gegaan. Deze keer konden we wel wat meer vertalen en uitleggen. We mochten ook de rontgenfoto's beoordelen (elke keer Tuberculose).
Op woensdagochtend zijn we naar de kraamafdeling geweest. Het was daar heel vol en onhygienisch. Verder was er weinig communicatie tussen arts en patient en een slechte samenwerking tussen arts en verpleegkundige. Woensdagmiddag zijn we naar de verlosafdeling geweest. Opvallend was dat de vrouwen daar met z'n zessen naast elkaar lagen, totaal gene privacy. En de vaders mogen er niet komen. Verder is er ook geen familie voor steun en te weinig personeel om iedereen te begeleiden, dus de vrouwen moeten het op eigen houtje doen. De eerste geboorte die we zagen was een dood kindje. Dat was wel even slikken. Het kindje werd heel even bij moeder gelegd en vervolgens in doeken op een soort karretje. Aan de overkant was inmiddels de geboorte van een tweeling aan de gang. Het eerste kindje ging vlot, maar op het tweede kindje moesten we een tijdje wachten. In de tussentijd werd het eerste kind even weggelegd op hetzelfde karretje, naast het doodgeboren kindje! Op een gegeven moment ging de arts een vacuumpomp halen. Wij vroegen waarom en het antwoord was dat hij het kind nu wilde halen, want dan kon hij naar huis. Hij kon natuurlijk niet blijven wachten!
Op donderdag zijn we meegeweest met een outreach. We gingen met de huidarts, psychiater en verpleegkundige per ambulance naar 2 dorpjes. Dit was 2,5 uur rijden over hobbelige zandweggetje, maar wel leuk om te doen! We hebben meegekeken bij de huidarts, die ons uitleg gaf bij elke patient.
Vrijdag zijn we meegeweest met een andere outreach naar een dorpje vlakbij om de kinderen daar te vaccineren. We gingen deze keer niet met de ambulance, maar met de fietstaxi (= bij iemand achterop). Was ook weer erg leuk, omdat we ook echt wat konden doen.
En daarna was het weekend!! Op zaterdag met de Malawiaanse studenten mee naar Lake Malawi. We gingen met een boottocht mee naar een eiland en konden het niet laten om toch even te zwemmen. Op zondag zijn we in Mangochi naar een club gegaan waar een live bandje speelde.
Vanmorgen hebben we een kijkje genomen op de mannenafdeling (vooral malaria en tuberculose), de verlosafdeling en de OK (wordt hier theatre genoemd). Op de OK nemen ze de hygiene niet zo nauw en dus staan alle deuren gewoon open en is een vlieg echt geen reden om niet te opereren.
Het was een bijzondere week. Morgen gaan we naar een weeshuis, donderdag is public holiday hier en volgend weekend gaan we naar Liwonde National Park, dus de komende week wordt hopelijk weer zo bijzonder.
Op zondag 4 oktober hebben we vooral gerelaxed en genoten van de natuur om ons heen. Wat een rust daar boven op de berg! 's Middags moesten we toch echt weer op pad, op weg naar Mangochi. Met de taxi de nogal hobbelige weg naar beneden de berg af. Toen we in Zomba waren stond er toevallig een busje richting Mangochi op het punt te vertrekken. Halverwege stopte de bus en moesten we overstappen op een ander busje zodat er 1 volle was in plaats van 2 halfvolle. Dachten we vorige keer dat 17 mensen een volle bus was, nu zaten we met 25 mensen in de minibus! Dat was dus minder relaxed, maar wel typisch Malawi.
In Mangochi bij het ziekenhuis aangekomen zagen we 2 meiden die ons erg bekend voorkwamen. Het waren 2 studenten uit Amsterdam die in ons jaar zitten en in dezelfde periode dezelfde stage gingen doen.
We kregen een kamer in het hostel op het ziekenhuisterrein. Prima kamer voor de komende weken. Die middag kwam ook een groep Malawiaanse geneeskunde studenten, dus het is erg gezellig met z'n allen. Omdat er Malawiaanse studenten zijn, is er ook een kok, dus we kunnen elke avond lekker mee eten. Hoewel, niet altijd even lekker...
Maandag de eerste stagedag. Om 7.30 de Morning Meeting (geen idee waar dat zou zijn, uiteindelijk toch gevonden). Daarna hebben we de wardrounds (visite) meegelopen op de kinderafdeling. Vooral veel malaria en neonatale sepsis.
's Middags is er weinig te doen op de afdelingen, dus toen zijn we naar de OPD (Out Patient Department, eerste hulp) gegaan. Jammer genoeg hadden ze geen tijd om voor ons te vertalen of uit te leggen. 's Avonds hebben we met de andere studenten wat gedronken bij een bar verderop.
Op dinsdagochtend gingen we na de Morning Meeting naar buiten waar een groep moeder al onder de boom stonden te wachten. Aan een boomtak hing een weegschaal waar dus alle kinderen worden gewogen. De ondervoede kinderen kunnen dan meteen doorgestuurd worden. We hebben helemaal geen ondervoede kinderen gezien, wat we eigenlijk wel hadden verwacht. Na het wegen werden we gevraagd of we bij het vaccineren wilden zijn. De kinderen kregen het polio, DTP en/of BCG vaccin en de zwangere vrouwen tetanus. Dit mochten we ook zelf doen! 's Middags zijn we weer naar de OPD gegaan. Deze keer konden we wel wat meer vertalen en uitleggen. We mochten ook de rontgenfoto's beoordelen (elke keer Tuberculose).
Op woensdagochtend zijn we naar de kraamafdeling geweest. Het was daar heel vol en onhygienisch. Verder was er weinig communicatie tussen arts en patient en een slechte samenwerking tussen arts en verpleegkundige. Woensdagmiddag zijn we naar de verlosafdeling geweest. Opvallend was dat de vrouwen daar met z'n zessen naast elkaar lagen, totaal gene privacy. En de vaders mogen er niet komen. Verder is er ook geen familie voor steun en te weinig personeel om iedereen te begeleiden, dus de vrouwen moeten het op eigen houtje doen. De eerste geboorte die we zagen was een dood kindje. Dat was wel even slikken. Het kindje werd heel even bij moeder gelegd en vervolgens in doeken op een soort karretje. Aan de overkant was inmiddels de geboorte van een tweeling aan de gang. Het eerste kindje ging vlot, maar op het tweede kindje moesten we een tijdje wachten. In de tussentijd werd het eerste kind even weggelegd op hetzelfde karretje, naast het doodgeboren kindje! Op een gegeven moment ging de arts een vacuumpomp halen. Wij vroegen waarom en het antwoord was dat hij het kind nu wilde halen, want dan kon hij naar huis. Hij kon natuurlijk niet blijven wachten!
Op donderdag zijn we meegeweest met een outreach. We gingen met de huidarts, psychiater en verpleegkundige per ambulance naar 2 dorpjes. Dit was 2,5 uur rijden over hobbelige zandweggetje, maar wel leuk om te doen! We hebben meegekeken bij de huidarts, die ons uitleg gaf bij elke patient.
Vrijdag zijn we meegeweest met een andere outreach naar een dorpje vlakbij om de kinderen daar te vaccineren. We gingen deze keer niet met de ambulance, maar met de fietstaxi (= bij iemand achterop). Was ook weer erg leuk, omdat we ook echt wat konden doen.
En daarna was het weekend!! Op zaterdag met de Malawiaanse studenten mee naar Lake Malawi. We gingen met een boottocht mee naar een eiland en konden het niet laten om toch even te zwemmen. Op zondag zijn we in Mangochi naar een club gegaan waar een live bandje speelde.
Vanmorgen hebben we een kijkje genomen op de mannenafdeling (vooral malaria en tuberculose), de verlosafdeling en de OK (wordt hier theatre genoemd). Op de OK nemen ze de hygiene niet zo nauw en dus staan alle deuren gewoon open en is een vlieg echt geen reden om niet te opereren.
Het was een bijzondere week. Morgen gaan we naar een weeshuis, donderdag is public holiday hier en volgend weekend gaan we naar Liwonde National Park, dus de komende week wordt hopelijk weer zo bijzonder.
-
12 Oktober 2009 - 12:11
Nicky:
Ik zit hier echt met verbazing te lezen! Wat een wereld van verschil zeg...Bizar!
Zal wel heel leerzaam zijn, maar misschien ook wel frustrerend omdat jullie weten hoe het wel moet. Jullie kunnen in elk geval nu je steentje bijdragen.
Succes nog! -
12 Oktober 2009 - 12:16
Tiff:
He Sas ,
Ik heb je een uurtje geleden geprobeerd te bellen maar je hebt het natuurlijk druk.Het klonk in ieder gezellig gisteravond toen ik je even aan de lijn had haha.Ik probeer het morgenavond weer goed.
Kus -
12 Oktober 2009 - 12:32
Shira:
Wat een verhalen zeg! Ineens besef je dan dat we het toch wel heel goed hebben hier in Nederland!!
Sas, ik bel je vanavond.
xx -
12 Oktober 2009 - 12:37
Melissa:
Heeey Esther!!
Wat een verhaaaaal zeg. Echt super dat je deze kan hebt aangegrepen en zo heel veel ziet en meemaakt. Geniet er van en ik hoop dat de komende weken net zo indrukwekkend zijn!
Voor het weer hoef je iig niet terug te komen. Het regent echt onophoudelijk hard en veel!!
Liefss Melissa -
12 Oktober 2009 - 13:01
Ineke:
Hoi Esther en Sascha,
Leuk om te lezen hoe het daar toegaat, zo anders als hier in Nederland. Mogen jullie ook nog op de OK meekijken? Nog veel plezier en iedereen is erg blij met jullie reisverslagen. Er wordt regelmatig gevraagd hoe met jullie gaat, ik verwijs ze dan vaak naar jullie weblog.
Doe voorzichtig en xxx -
12 Oktober 2009 - 14:43
Dorien:
Allo allo! Leuk verslag! Ben echt heel erg benieuwd naar die foto's!
Volgende keer in het Malawiaans? Of was neonatale sepsis dat al :P.
~ Dorien -
12 Oktober 2009 - 16:09
Gerardo:
Hoi!
Wat geweldig allemaal wat jullie meemaken. Ben benieuwd naar de foto's!
-
12 Oktober 2009 - 16:18
Bart:
Dat is nog eens andere koek dan het hele OK-complex afsluiten omdat de lucht niet 100% steriel is :P Moet echt een hele ervaring zijn! Veel plezier nog de komende 2 weekjes!
Kuskus -
12 Oktober 2009 - 17:15
Opa Koos En Oma Nel:
Hallo Esther (en Sacha),
We hebben jullie mail bij Ton en Wanda gelezen. Wat hebben jullie al veel meegemaakt. Zoveel leuke dingen, maar nu zijn jullie natuurlijk met het echte werk bezig. Wel een belevenis hoor! Nog heel veel plezier en doe voorzichtig samen.
Groetjes,
Opa en Oma. -
12 Oktober 2009 - 17:40
Mijke:
Hey Esther en Sascha,
Wat een verhaal weer zeg! En wat erg dat het daar zo onhygienisch is! maar ja. Meiden nog heel veel suc6 daar en vooral veel leerplezier! maar het voornaamste is geniet!
O ja Esther jij en Gijs hebben een leuk huisje!
XXX mijke -
18 Oktober 2009 - 16:18
Opa Henk En Oma Diny:
Vandaag je verslagen gelezen, erg interessant. Leuk om te horen dat het goed met je gaat. We zijn op de hoogte met wat je meemaakt, zowel de leuke als de verdrietige dingen. Hou je goed, denk goed aan jezelf en maak er samen nog een paar mooie weken van.
Veel liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
